DRAŠKO ĐURANOVIĆ OTKRIVA PAKLENI PLAN: "Vučić u Crnoj Gori pokušava da kroz Demokratski front obezbijedi stvaranje novog Dodika" - Sarajevograd.CLICK

Piše: Draško ĐURANOVIĆ

Ignorišući međudržavni ugovor sa Crnom Gorom, uticajem na crnogorski birački spisak stvaraju se uslovi da Vučićeva Srbija zadovolji velikodržavne interese, koristeći uticaj svojih (duplih) državljana i birača opredjeljuje državnu politiku Crne Gore i na djelu sprovodi imperijalni projekat “srpski svet”. Vlada Crne Gore očito neće praviti probleme da se realizuju te zamisli.

Samo dva dana nakon što je Državna izborna komisija 26. aprila konstatovala da čak 1973 građanina koji su upisani u birački spisak opštine Herceg Novi imaju glasačko pravo i u Srbiji, javni portal Ministarstva državne uprave i lokalne samouprave Srbije na kojem je spisak srpskih državljana sa pravom glasa – blokiran je i onemogućen pristup evidenciji.

Na informacije da je država Srbija blokirala pristup sajtu, stigle su preko srpskih tabloida koje kontroliše Vučićeva vlast nezvanične vijesti da je “sajt napadnut” i da će biti blokiran “izvesno vreme”.

Tri dana kasnije, osvanuo je, bez ikakvog objašnjenja, novi izgled portala Ministarstva državne uprave i lokalne samouprave Srbije. Tek će se utvrđivati da li je za ta tri dana “mraka” došlo do izmjena u biračkom spisku Republike Srbije.

U međuvremenu je, 28. aprila, Ministarstvo unutrašnjih poslova Crne Gore najavilo da će, u cilju ažuriranja registara prebivališta, pokrenuti postupak za gubitak crnogorskog državljanstva po sili zakona za 2108 osoba, “tako što će ih upoznati sa činjenicom da su dobrovoljno stekli državljanstvo druge države”. Iz resora ministra Sergeja Sekulovića tada nije precizirano da li je u taj spisak uvršteno onih 1793 birača iz Herceg Novog.

Danas je sasvim izvjesno da je saopštenje MUP-a bilo, kao i neka druga, namijenjeno samo za trenutno smirivanje političkih tenzija i dnevno spinovanje nezadovoljnih: u neđelju 9. maja na izborima u Herceg Novom moći će da glasaju, samo ako žele, svi oni dvostruko upisani birači.

Skoro 11 odsto od biračkog tijela tog grada!

POZOVI ALEKSANDRA

Svjesno ili ne, iz crnogorskog MUP-a su propustili da saopšte: da bi neki crnogorski građanin izgubio nezakonitu “privilegiju” dvostrukog biračkog prava – potrebna je zvanična potvrda Republike Srbije!

Shodno Ugovoru između Crne Gore i Republike Srbije o pravnoj pomoći u građanskim i krivičnim stvarima, dvije države su se obavezale da će, na osnovu zamolnica, ustupati podatke jedna drugoj, kada su u pitanju, ne samo krivični postupci, već i građanske parnice ili upravni postupci.

Pomenuti Ugovor potpisan je u Podgorici 29. maja 2009. godine, u Skupštini Crne Gore je izglasan Zakon o potvrđivanju ovog ugovora 14. oktobra iste godine, a stupio je na snagu 11. juna 2010. godine, nakon objave u Službenom listu.

Osim saradnje u krivičnim stvarima i procesnim radnjama, poput recimo saslušavanja okrivljenog u drugoj državi, ispitivanja svjedoka, uviđaja do pretresa prostorija ili primjene mjera nadzora, snimanja telefonskih i drugih država, dvije države su se obavezale da će pružati pomoć i u takozvanim “građanskim i upravnim stvarima…” Između ostalog i u ažuriranju biračkih spiskova.

Međutim, nakon jedanaest godina teško je, čak i na prste jedne ruke, nabrojati primjere kada su srpske kolege izašle u susret crnogorskim, ako postoji i naznaka da bi time bili narušeni politički ili drugi interesi zvaničnog Beograda. Tako je, recimo, država Srbija dugo i uporno odbijala da izruči Crnoj Gori Nikšićanina Veselina Veska Vukotića koji je svojevremeno bio pravosnažno osuđen za ubistvo u Prčanju 1997. godine. I dok ga je crnogorska država potraživala još od 2012, osuđenik Vukotić je mirno, naočigled srpske policije i pravosuđa, boravio u Novom Sadu.

Iako je riječ o sasvim drugom slučaju, ponašanje države Srbije identično je i kada je u pitanju Svetozar Marović, bivši predsjednik državne zajednice Srbija i Crna Gora, bivši predsjednik Skupštine Crne Gore i visoki funkcioner DPS-a. Uprkos potjernici, iako je država Crna Gora izdala zamolnicu Srbiji, Marović je već duže na slobodi u – centru Beograda.

Čak i nakon pada DPS-a i promjene vlasti u Crnoj Gori 30. avgusta, nakon formiranja nove Vlade Crne Gore i pismene zamolnice ministra pravde Vladimira Leposavića, državni organi Srbije se oglušuju na zahtjeve iz Podgorice.

Teško je proniknuti u sve motive vlasti Aleksandra Vučića, ali se sa sigurnošću može reći da postoje neki jasni interesi da, čak i po cijenu međunarodne osude, Srbija ignoriše zahtjeve iz Crne Gore.

SVE ZA “SRPSKI SVET”

Ako je zvanični Beograd ignorisao molbe o međusobnoj pomoći u slučaju krivičnih i sudskih procesa, sasvim je logično da će se oglušiti o Ugovor između Crne Gore i Republike Srbije o pravnoj pomoći u takozvanim građanskim i upravnim postupcima.

Uostalom, to su već radili i o tome govori i slučaj Vladimira Jokića, predsjednika opštine Kotor, kojem je tadašnja parlamentarna većina spočitavala da ima srpsko državljanstvo i duplo biračko pravo. Uprkos upitu iz Podgorice, iz Beograda nikada nije stigao precizan odgovor.

Očito je da postoji strategijski bitan politički razlog i motiv za takvo ponašanje srpskih vlasti: na taj način zvanični Beograd može, kršenjem ugovora i zakona, da se direktno miješa u izborne procese u Crnoj Gori i da pomogne svoje ovdašnje političke saveznike, poput Demokratskog fronta.

To je bilo uočljivo i ranije, a nakon 30. avgusta je vidljivo na svakom koraku. Akcija Vučićeve logističke armade i političke podrške bila je bjelodana tokom lokalnih izbora u Nikšiću. Slično će se, ne treba imati dileme, odigrati i na izborima u Herceg Novom – građani upisani u novki birački spisak, koji istovremeno glasaju u Srbiji, biće dobra podrška za Vučićeve “izabranike”.

Nije to samo lokalna stvar. U Beogradu misle na duge staze i u skladu sa vlastitim velikodržavnim projektima i željom da budu Pijemont na Balkanu. Tako se uticajem na crnogorski birački spisak stvaraju uslovi da Vučićeva Srbija zadovolji velikodržavne interese, koristeći uticaj svojih (duplih) državljana i birača opredjeljuje državnu politiku susjednih država.

Za Bosnu i Hercegovinu Vučić već ima lojalnog Dodika; ovdje u Crnoj Gori pokušava da, kroz Demokratski front, obezbijedi stvaranje nekog novog Dodika, zvao se Krivokapić ili Leposavić, svejedno. Strategija je jasna: kroz direktni uticaj na stvaranje političke ili nacionalne većine u Crnoj Gori, Beograd priprema uslove za sprovođenje imperijalnog projekta “srpski svet”.

Pitanje je, samo, da li postoji crnogorski odgovor na sprovođenje ovog imperijalnog projekta uperenog protiv interesa države Crne Gore.