NA DNU OVOG OGROMNOG jezera je POTOPLJEN GRAD i velika tajna koju krije

Kad se od Gacka krene kroz Bileću, ka Trebinju i Herceg Novom, odjednom ispred očiju „pukne“ nepregledna vodena površina – Bilećko jezero. Ono se nalazi na reci Trebišnjici (kod Bileće) u Republici Srpskoj.

Prolaznici imaju utisak da ono nema kraj, a kako i ne bi kada je površina jezera oko 33 kilometra kvadratnih. Ipak, ono po čemu se razlikuje od mnogih drugih jezera jeste način na koje je nastalo i velika tajna koju krije.

Naime, ovo veštačko jezero je nastalo izgradnjom brane Grančarevo na reci Trebišnjici blizu grada 1968. godine. Brana je visoka 123 metra, a široka u vrhu 439 metara. Na dnu jezera nalaze se napuštena sela, koja su evakuisana prilikom gradnje hidrocentrale Trebinje I.

Podizanjem vode potopljene su kuće i imanja iz sela Panik, Orah, Čepelica, Zadublje i Miruše. Zajedno sa selima, voda je potopila i spomenike prošlosti: groblja, puteve i crkve.

Među njima je i manastir Kosijerevo, kao i mnogi kulturno-istorijski spomenici. Na dnu ovog jezera krije se zapravo čitavo jedno naselje koje u sebi čuva duh prošlosti, i koje bi moglo da ispriča gomilu neverovatnih priča.

Zbog izgradnje brane Grančarevo na Trebišnjici i stvaranja akumulacionog Bilećkog jezera, manastir Kosijerevo premešten je na novu lokaciju u selo Petrovići u Banjanima.

U svom posedu ovo svetilište imalo je oko 3.000 hektara zemlje, svoje mlinove, a u sklopu porte nalazila se i bolnica. Posle 1946. godine bivša komunistička vlast oduzela mu je gotovo celokupnu imovinu, a posle premeštanja manastiru je ostala samo nevelika porta i pola hektara neplodne zemlje.

Što se Bilećkog jezera tiče, ono kao i celi sliv Trebišnjice, obiluje izuzetnim lokalitetima za ronjenje. To jezero je izuzetno popularno kod sportskih ronilaca koji u njegovim dubinama mogu da vide čitavo jedno mesto – kuće, puteve, crkve, groblja, ali i fantastični kraški podvodni reljef.

Pored ronilaca, Bilećko jezero je i omiljena destinacija ribilovaca. Ali ne samo njih – tu mnogi Bilećani i putnici namernici vole da se brčnu leti, jer imaju utisak kao da su na moru – koje ima slatku vodu.

Webtribune.rs